Oczyszczalnia ścieków Karkoszka II

Oczyszczalnia ścieków “Karkoszka II” zlokalizowana jest w południowej części Wodzisławia Śląskiego, przy ul. Czyżowickiej 131. W budynku administracyjnym oczyszczalni ścieków Karkoszka II mieszczą się:

• Dział oczyszczalni ścieków i Laboratorium
• Dział eksploatacji sieci kanalizacyjnej i przepompowni ścieków
• Dział mechaniczno-energetyczny

Przepustowość oczyszczalni wynosi 15 000 m³/dobę. Technologia oczyszczania ścieków to procesy mechaniczno-biologiczne z niewielkim udziałem procesów chemicznych. Kluczowym procesem oczyszczania ścieków jest biologiczne oczyszczanie prowadzone w reaktorach osadu czynnego. Proces ten to klasyczny układ BARDENPHO noszący nazwę A2/O. W reaktorach biologicznych, w wyniku działalności mikroorganizmów osadu czynnego, zachodzą zintegrowane procesy usuwania związków węgla organicznego, azotu i fosforu. Dla uzupełnienia strącania związków fosforu w razie konieczności można stosować koagulant żelazowy.

Ważnym elementem działalności oczyszczalni jest przeróbka wytworzonych w procesie oczyszczania ścieków osadów ściekowych. Zastosowana technologia tlenowo-beztlenowej stabilizacji osadu jest nowoczesną metodą stosowaną z powodzeniem w wielu krajach, w Polsce należy jednak do wyjątków.  W procesie dwustopniowej fermentacji osad w pierwszym stopniu poddawany jest krótkotrwałej tlenowej stabilizacji w temp. 56 - 60 st.C. Zastosowanie tak wysokich temperatur pozwala na pełną higienizację osadu. W drugim stopni następuje beztlenowa mezofilna fermentacja osadu, w wyniku, której pozyskiwany jest biogaz, wykorzystywany do produkcji energii elektrycznej i cieplnej.

Oczyszczalnia została gruntownie rozbudowana i zmodernizowana w 2004 roku, a w latach 2015 oraz 2021 wykorzystano fundusze z Unii Europejskiej i dokonano kolejnych modernizacji.

Do oczyszczalni dopływają ścieki z gmin: Wodzisław Śląski, Radlin, Marklowice i Gorzyce. Ponadto oczyszczalnia przyjmuje ścieki dowożone wozami asenizacyjnymi.

Zakres ostatniej modernizacji dotyczył części biologicznej i gazowej i miał na celu zwiększenie efektywności energetycznej oczyszczalni. Wymieniony został cały system napowietrzania reaktorów biologicznych, a więc perforowane węże napowietrzające, którymi wtłaczane jest powietrze do reaktorów oraz dmuchawy, które wtłaczają powietrze do węży. Zastosowano nowoczesne, energooszczędne i ciche dmuchawy z łożyskami magnetycznymi lewitującymi. Układ został wyposażony również w sondy do pomiaru zawartości amoniaku i azotanów w ściekach.  Nadrzędny system sterowania pracą dmuchaw napowietrzających od wskazań tych sond pozwala na optymalizację ich pracy. Przekłada się to na znaczy spadek zużycia energii elektrycznej.

Część gazową doposażono w stację uzdatniania biogazu (stację odsiarczania i stację usuwania siloksanów) oraz trzeci generator prądotwórczy o mocy elektrycznej 200 kW. Łącznie z już pracującymi mamy ponad 300 kW mocy elektrycznej, co pozwala w około 30% pokryć zapotrzebowanie oczyszczalni na energię elektryczną.

Siloksany mogą powodować zużycie silników prądotwórczych i zaburzać równowagę ich pracy.

Siloksany to związki chemiczne głównie krzemu zawarte w takich produktach jak kosmetyki, dezodoranty, powłoki antyadhezyjne szyb samochodowych, dodatki spożywcze i niektóre mydła. Często wykorzystuje się je jako środek wygładzający lub zmiękczający konsystencję produktów kosmetycznych, bądź też jako składnik chemiczny gum i olejów bazujących na krzemie. Znanym przykładem produktu zawierającego siloksany jest niewątpliwie tzw. uszczelniacz siloksanowy. Jest to bazujący na wodzie płyn, rozpylany w celu uszczelnienia betonu lub ogólnie murów przed przenikaniem wody.